Во грчките Октоиси, на крајот од секој глас постојат кратки поеми, составени секоја од шест дванаестерци, кои ги опишуваат карактеристиките на гласовите. За жал, никогаш не биле преведени на Црковнословенски (колку што ми е мене познато). За прв пат ги објавуваме на Македонски јазик.
Песнописецот ракоплеска со восхит:
о, достоинство, прв давајќи ти почит!
Се нарече на музиката глас први,
благословен од нас со првите слова.
Првина носиш во уделот свој, први,
првенство на победа секогаш водиш.
Иако по чинот второ место зеде,
прв си кој со сладост медни реки течеш.
Твоите напеви, преслатки и медни
коските ги хранат, срцето го сладат.
Сирените мора да пееле втори,
зашто нема од него помеден мелос.
Иако си трет, по звук на машка сила
близок си со првоначалниот, Трети.
Итар, прост и јасен, машки храбар, Трети,
се покажа, сега чест и од нас носиш.
Множества водиш истобројни ти, Трети,
ти прилега почит на хармоничен глас.
Празничен и песнен, желание си ти,
Четврти, на секој најмузички избор.
Играорците ги примаш и ги калиш,
гласови наградуваш, кимвали ѕвониш.
Тебе, Четвртиот, слаткогласен многу,
те сакаат сите на оро што одат.
Тажачки, на жалосливите си извив,
но знаеш и да играш добро, ем стројно.
Музичкиот разум, кој вештина знае,
зар нема да те стави водач на сите?
Петти си по честа, но единствен и прв,
и наречен си така, на плагалните врв.
Шести песнословец, но најпрв од сите,
иако во вторите наречен си втор.
Двојно од насладите секогаш носиш,
а стоиш втор по чест ти во вториот дел.
Шести слаткострунен, со звук како штурец,
сладок си и меден, кој не би те љубел?
Прилежен звук за вооружена чета,
од тежината призив достојно носиш.
Едноставен глас, со тешко име, Седми,
мразиш да искажуваш помисли со крик.
Со машка песна шумиш, во вторите трет,
разнообразен, на едноставни другар.
Печат на гласовите, плагален четврт,
во себе го носиш најдобриот мелос.
Звуците ги шириш на секоја песна,
круна на гласовите бивајќи и крај.
Врв на звуците и гласовите, Осми,
вторпат те нарекувам врвен, красен крај.